خیلی حس قشنگی به آدم دست میده وقتی برای خوب تر شدن حال آدم های دیگه کاری انجام میده...آره ما همه مسئولیم ....اگه یه نفر داره رو آسفالت خیابون جون میده ....اگه یه نفر داره از یه چیزی می ترسه ... وقتی یک نفر داره به تمام آرزوهای دیروز و امروزش به چشم حسرت نگاه میکنه...وقتی یه نفر به انجام کاری که نباید مجبور شده ...وقتی یک نفر تنهاست ...وقتی یک نفر غمگینه ...وقتی یک نفر تو خیابونی که تو داری قدم می زنی حال خوبی نداره شاید تو در قبال حال ناخوشش مسئول نباشی ،اما در قبال کاری که می تونستی برای خوب شدن حالش ،هرچند یه کمی، انجام بدی مسئولی ... و چه احساس قشنگیه وقتی کاری می کنی و تاثیرش رو تو خوب شدن حال آدم های اطرافت می بینی .. چقدر خوب تر اگر فکر انقدر باز باشه که بفهمه برای خوب شدن حال خیلی از آدمها لازم نیست مستقیما حال اون لحظه شون رو خوب کنی ... چه بسا یه چیزی تو جامعه داره آزارشون میده که اگر سعی کنیم یه عادت و تفکر جدید جایگزینش کنیم حال خیلی ها خوب میشه ... بیا شاد باش و شادی رو به دیگران هدیه بده ... به خدا زندکی این دنیا بیشتر از همین چند سالی نیست که مثل برق از پس همدیگه می گذرند ..

روزی فرامی رسد که من از تکاپوی اندیشه آزاد می شوم ...آن وقت که دیگر مجالی برای فکر کردن نخواهم داشت...آن وقت که احساس مرده است... و شاید درآن هیاهو،تو بازگردی ... اما برو... دنبالم نگرد...آن من که تو می شناختی سالهاست مرده است