سال نود و چهار خورشیدی هم به آخر رسید ....فقط ی بغل خاطره از خودش تو دلامون جاگذاشت

خاطره های شیرین و تلخ ...یاد اشک ها و خنده های از ته دل....یاد لحظه هایی که کنار کسانی سپری شد که دوستشون داریم

یاد همه ی آدمهایی که وقتی خسته بودیم لبخند مهربونشون ناراحتی ها رو ازچهره مون برد

یاد همه ی لحظه های شادی که به کسی کمک کردیم و به خودمون افتخار کردیم

یاد همه ی کارهایی که با عشق وشور انجامشون دادیم ...یاد چیزهایی که یه عمر انتظارشون رو می کشیدیم و امسال بهشون رسیدیم

موفقیت هایی که به خاطرشون اشک ریختیم ...و البته شکست هایی که یه وقت هایی کاممون رو تلخ کرد

یاد دعاهای از ته دلی که برای عزیزانمون کردیم

یاد دلشوره هایی که بعد از چند وقت بشون خندیدیم

بالاخره این سال هم با همه ی خوشی ها و ناخوشی هاش رفت ...بماند که یه وقت هایی دلمون عجیب از بعضی ها گرفت ...بماند که یه وقت هایی قشنگی دنیا به چشم بعضی ها از مهربونی و عاطفه قشنگ تر اومد ...شاید حالا که بهش برمی گردیم خیلی خوشایند نبود لحظه هایی که واسه تلافی کردن پا روی دل و احساسمون گذاشتیم .شاید خیلی خوب نبود اون موقعی که جو یه چیزهایی تو وجودمون رسوخ کرد و حرف هایی گفتیم یا کارهایی کردیم که عزیزترین کسانمون رو ناراحت کردیم ...وقت هایی که عجیب حرص چیزهای بی ارزشو می زدیم و حواسمون به سپری شدن بهترین دقایق عمرمون نبود .

اما همه ی این ها وقتی قشنگ میشه که تصمیم بگیریم و بتوانیم سال نود و پنج رو خیلی زیباتر بسازیم

به امید یک سال قشنگ و سرشار از امید و آرامش برای همه

اما در این آخرین پست سال یادی هم بکنیم از عزیزانی که پارسال نوروز رو با ما جشن گرفتند اما امسال در بین ما نیستند ...روانشون شاد