سال نود و چهار خورشیدی هم به آخر رسید ....فقط ی بغل خاطره از خودش تو دلامون جاگذاشت

خاطره های شیرین و تلخ ...یاد اشک ها و خنده های از ته دل....یاد لحظه هایی که کنار کسانی سپری شد که دوستشون داریم

یاد همه ی آدمهایی که وقتی خسته بودیم لبخند مهربونشون ناراحتی ها رو ازچهره مون برد

یاد همه ی لحظه های شادی که به کسی کمک کردیم و به خودمون افتخار کردیم

یاد همه ی کارهایی که با عشق وشور انجامشون دادیم ...یاد چیزهایی که یه عمر انتظارشون رو می کشیدیم و امسال بهشون رسیدیم

موفقیت هایی که به خاطرشون اشک ریختیم ...و البته شکست هایی که یه وقت هایی کاممون رو تلخ کرد

یاد دعاهای از ته دلی که برای عزیزانمون کردیم

یاد دلشوره هایی که بعد از چند وقت بشون خندیدیم

بالاخره این سال هم با همه ی خوشی ها و ناخوشی هاش رفت ...بماند که یه وقت هایی دلمون عجیب از بعضی ها گرفت ...بماند که یه وقت هایی قشنگی دنیا به چشم بعضی ها از مهربونی و عاطفه قشنگ تر اومد ...شاید حالا که بهش برمی گردیم خیلی خوشایند نبود لحظه هایی که واسه تلافی کردن پا روی دل و احساسمون گذاشتیم .شاید خیلی خوب نبود اون موقعی که جو یه چیزهایی تو وجودمون رسوخ کرد و حرف هایی گفتیم یا کارهایی کردیم که عزیزترین کسانمون رو ناراحت کردیم ...وقت هایی که عجیب حرص چیزهای بی ارزشو می زدیم و حواسمون به سپری شدن بهترین دقایق عمرمون نبود .

اما همه ی این ها وقتی قشنگ میشه که تصمیم بگیریم و بتوانیم سال نود و پنج رو خیلی زیباتر بسازیم

به امید یک سال قشنگ و سرشار از امید و آرامش برای همه

اما در این آخرین پست سال یادی هم بکنیم از عزیزانی که پارسال نوروز رو با ما جشن گرفتند اما امسال در بین ما نیستند ...روانشون شاد

اوشنر دانا کیست؟ بنابر روایات و نوشته های پارسی میانه،کاوس شاه کیانی وزیری دانا به نام اوشنر (avshnar)داشت. این مرد همه خردمندی بود وبا آموزش های بخردانه خود ایرانیان را پرورش داد .

پرسید شاگرد از اوشنر دانا که یک تا هزار هر ماریک(=شمار) این را به سخنی به فرهنگ بگوی:

اوشنر گفت: نخست هنر (برای)مردمان، خرد نیک (است).

(آن) یک کار(که در)کردن (آن) پشیمانی نبود کرفه (=به معنی ثواب و در مقابل گناه) است.

(آن) یک کار که کردن (آن) مایه ورترین چیز است ،تخشایی(=کوشش).

(آن) یک کار(که برای)مردم فرخ ترین چیز است: دانش و دهش.

آن یک که با هرچیز آمیخته شده است فرساوندی(=نیستی و زوال).

آن یک که از هر تیزی تیز تر کامه خشم است.

یک چیز که از هرتاریکی تاریک تر ،دوش آگاهی(=نادانی)است.

آن یک بندی که از هر بند سخت تر،ورن(=شهوت).

یک راه که به بهشت شود ،گروش راست(=ایمان درست) و کنش (=عمل) نیک است.

دو پیرایه برای مردمان نیک (است) ،دهش و دانش.

دوکس خویشتن رفت نکنند(=خود را سبک نکنند)، یک که (به)درشت آوازی سخن به کسان نگوید و دودیگر (=دوم) که از بدان چیز نخواهد.

از این دو چیز بیشتر سزد اندیشیدن(=ترس و پرهیز) یکی از گناه و دودیگر از بدان.

دو چیز را از خویشتن دور نباید داشتن ، یکی خیم(=خوی) نیک و دودیگر خرد.

چهار چیز مردمان (را) گرامی تر است، گرفتن و دادن، برزش (=احترام) بزرگان و پناه دادن و پیوند با نیکان .

این شش چیز به دوش آگاهان بود ، نه به دانایان، یکی (آن) که بدون سبب خشم گیرد، دودیگر دوست و دشمن نشناسد ، سدیگر که سخن بی سود گوید،چهارم که راز نشاید داشتن ، پنجم که بی گاه بسیار خندد، ششم که به هرکس گستاخ بود.

برگرفته از کتاب اندرز اوشنر دانا ترجمه ابراهیم میرزای ناظر

خیلی متفاوت می خواام شروع کنم از تفاوت حرف بزنم ..اصن کی گفته که من برای شروع و پایان نوشته هام باید به تجربیات بقیه نگاه کنم و راه اونا رو ادامه بدم...بدم میاد از تقلید ....بدم میاد از تکراری بودن...اصن کی گفته که خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو...این خیلی عادت بدیه که ما آدم ها علی رغم خیلی از شعارهایی که میدیم که افراد خاص و متفاوتی هستیم،ولی همیشه منتظریم تا قدم اول رو اون دیگری برداره...این خیلی بده ....خیلی باعث عقب افتادگی خودمون و اجتماعمون میشه ....بابا جراتشو داشته باش کاری که فکر می کنی درسته رو انجام بده ...حتی اگه اون کار اشتباه هم باشه همین که شهامت انجامش رو داشتی ارزش داره ...صبر کن صبر کن ....اعتراض نکن ...ی بار دیگه بخون ...گفتم کاری که فکر می کنی درسته ...حتما می خوای بگی قانون چی میشه ...ببین اکثر کارهایی که ما انجام میدیم اگه متفاوت تر هم انجامش می دادیم بی قانونی نبود ...این تفاوتی که من دارم ازش حرف میزنم منظورم این نیست که ی کار خارق العاده خلاف انجام بده ...نه عزیز من منظورم اینه که وقتی می خوای ی حرفی رو بزنی، ی اعتراضی بکنی ،ی تشویق و تنبیهی انجام بدی ...منتظر نباش که یکی دیگه پیش قدم باشه ....هر وقت می خوای لباس بخری به جای فکر کردن به اینکه چی دوست داری و چی با روحیاتت سازگاره اولش سرچ نکن ببین مد روز چیه ...اخه تو هم برای خودت ی سری آگاهی ها داری ...عقل داری شعور داری ...ب ی چیزی هم معتقدی ...همونا درست وغلط کارهاتو تو ذهنت مشخص می کنن تو ذاتا تنظیم میشی همش منتظر تاثیر عوامل بیرونی نباش...

در این روز قشنگ ،معجزه ی زندگی دیگران باش

بی شک

کس دیگری ،معجزه ی زندگی تو خواهد بود...