این شعر یکی از بهترین شعرهاییه که تو عمرم خوندم ، شایدخیلی شنیده باشید اما واقعا باز هم ارزش تکرار کردن داره و یه درس بزرگه برای خیلی از ما: درود فراوان به روان شاعرش نیما یوشیج بزرگ که چه زیبا میگه:

فکر را پر بدهید

 ونترسید که از سقف عقیده برود بالاتر

فکر باید بپرد

برسد تا سر کوه تردید

 و ببیند که میان افق باور ها

کفر و ایمان چه به هم نزدیکند

فکر اگر پربکشد

جای این توپ و تفنگ ،این همه جنگ

سینه ها دشت محبت گردد

 دشتها مزرع گل های قشنگ

فکر اگر پر بکشد

هیچ کس کافر و ننگ و نجس و مشرک نیست

همه پاکیم و رها